Koronacja Karola III. Przywódcy siedmiu krajów nie dostali zaproszenia
Reuters, powołując się na brytyjskie źródła, podaje, że zaproszenia nie otrzymali przywódcy Rosji, Białorusi, Iranu, Birmy, Syrii, Afganistanu i Wenezueli. Agencja podkreśla, że zaproszenia na uroczystość dostali nawet wysocy rangą dyplomaci z Korei Północnej i Nikaragui.
W marcu król Karol III jako pierwszy w historii brytyjski monarcha wygłosił przemówienie w niemieckich parlamencie i nazwał wojnę Rosji z Ukrainą zagrożeniem dla europejskich wartości demokratycznych. Mówił, że "plaga wojny powróciła do Europy" i że agresja przeciwko Ukrainie "przyniosła niewyobrażalne cierpienie tak wielu niewinnym ludziom".
Powiedział też, że Wielka Brytania i Niemcy pełnią "przewodnią rolę w pomocy Ukrainie" i w związku z tym muszą dołożyć wszelkich starań, aby utrzymać tę pomoc na dotychczasowym poziomie.
Na początku lutego Karol III przyjął w Pałacu Buckingham prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego. Król spotkał się także z ukraińskimi oddziałami szkolącymi się w Wielkiej Brytanii przez brytyjski i międzynarodowy personel wojskowy.
Karol III włoży na głowę historyczną koronę
Koronacja Karola III odbędzie się w sobotę, 6 maja w opactwie Westminsterskim w Londynie. Karol obejmie brytyjski tron jako spadkobierca swojej matki – królowej Elżbiety II, która zmarła we wrześniu ubiegłego roku, w wieku 96 lat.
Chociaż Karol został królem zaraz po śmierci Elżbiety, koronacja jest starożytnym zwyczajem, który symbolizuje początek jego panowania. W sobotę historyczna korona św. Edwarda zostanie umieszczona na głowie Karola w ramach rytuału, który sięga kilku wieków wstecz. Wykonana z litego 22-karatowego złota, 360-letnia korona ma ponad 30 cm wysokości i waży około 2,23 kg.
Korona ma 444 klejnoty i kamienie szlachetne, w tym drogie szafiry, rubiny, ametysty i topaz, chociaż większość to jasnoniebieskie i/lub niebieskawo-zielone akwamaryny. Osadzone są w emaliowanych i złotych oprawach. Korona została wykonana dla Karola II w 1661 r. Jej nazwa pochodzi od znacznie wcześniejszej wersji, która należała do anglosaskiego króla i świętego Edwarda Wyznawcy.